De Mannen van Mechelen (deel 1)

In deze tijden van afzondering, willen we de tijd nemen om stil te staan bij enkele bijzondere momenten en kleurrijke figuren die onze indrukwekkende geschiedenis hebben vorm gegeven.

Eind Jaren 80 pleegt het KV Mechelen van John Cordier een machtsgreep binnen het Belgisch voetbal. Malinois wint de Belgische beker in 1987, de Europabeker voor bekerhouders en de Europese Super Cup in 1988 en de landstitel het seizoen daarop. Al die jaren gaat de gouden schoen ook naar een speler van KV Mechelen. RSC Anderlecht is even naar het tweede plan verwezen maar herwint zijn leiderspositie nadat het duchtig achter de Kazerne gaat shoppen.

Vandaag het verhaal van Philippe Albert.

De Ardenees, geboren in Bouillon (10/08/67), begint te voetballen in zijn geboortestad, maar trekt op 18 jarige leeftijd naar Sporting Charleroi. Nadat hij zich opwerpt als vaste waarde bij de Carolo’s zet hij in 1989 de stap naar Europees bekerwinnaar KV Mechelen. Daar vormt hij een sterk duo, centraal in de verdediging, met oude rot Lei Clijsters die hem voortdurend stuurt. Albert is een man van principes met een sterk karakter. Hij speelt zijn beste wedstrijd voor KV Mechelen tegen RSC Anderlecht waar hij… net getekend heeft. Typisch Philippe Albert.

In 1992 krijgt hij de gouden schoen en wordt hij tot profvoetballer van het jaar verkozen. Datzelfde jaar versiert hij een transfer naar RSCA. Hij speelt slechts twee seizoenen voor ons maar hij laat een onuitwisbaar spoor na. Hij wordt twee keer kampioen met paars-wit en wint de laatste dubbel door de beker te winnen in 1994. Daarna vertrekt hij naar Newcastle United waar hij vice-kampioen wordt achter Man United. Hij stopt in 2000 met voetballen, geplaagd door een vervelende knieblessure. Vandaag is Philippe een gerespecteerde voetbalanalist.