"Het stadion stond in brand"

Anderlecht en Genk in de halve finale van de beker: dat is niet de eerste keer. In 2013 waren er 10 strafschoppen nodig om de winnaar te bepalen... en dat was Genk. TOM DE SUTTER herinnert zich nog de spanning aan het eind van die wedstrijd. "Elke keer we misten, dachten we dat het voorbij was. Maar nee, Silvio Proto hield ons in de match."

  • Dit artikel verscheen eerst in de Matchday Newsletter van vrijdag 12 maart. Schrijf je hier in om als eerste dit soort artikels te ontvangen.

2013. Halve finale van de Beker van België, over twee wedstrijden. Paars-wit had in het Astridpark met 1-0 gewonnen, dankzij een doelpunt van Milan Jovanovic. In de terugwedstrijd zorgde een goal van Jelle Vossen voor een gelijke stand over twee wedstrijden, die ook na de extra tijd nog op het scorebord stond. Een penalty shoot-out zou over de wedstrijd beslisen. Tom De Sutter, invaller in Brussel en in de basis in Genk: "Ik ben niet het type persoon dat zich veel momenten uit zijn voetbalcarrière herinnert. Maar die penalty shoot-out is iets dat in mijn geheugen gegrift staat. Onze fans stonden achter het doel. Het stadion stond letterlijk in brand. We waren erg gespannen. Nog meer na de eerste strafschop die Lucas Biglia miste. En weer wat minder toen Silvio er een redde in de eerste serie. Veel spelers deden hun ogen dicht of keken weg. Ze wisten het resultaat van elke strafschop door de reactie van de fans. In de tweede serie dachten we bij elke misser dat het voorbij was. Maar nee, Silvio Proto deed zijn werk om ons in de race te houden. Ik herinner me nog hoe verdrietig en gefrustreerd hij was nadat hij de laatste penalty niet kon redden en toen hij er bijna nog eentje uit zijn doel hield. Maar zo is het leven. Hij hoefde zich echt nergens voor te schamen."

Tom nam de vijfde strafschop en zette hem om. "Ik heb niet veel penalty's getrapt in mijn carrière. We waren lang op zoek naar een penaltynemer bij Sporting, maar konden er geen vinden. Ik had wel de twee belangrijkste kwaliteiten om het te doen: een goed schot en, bovenal, de kalmte. Maar er was altijd wel iemand anders die de verantwoordelijkheid op zich wilde nemen. En aangezien ik nooit een erg groot ego heb gehad, maakte ik graag plaats. Ik weet nog dat Mbark Boussoufa tegen me zei dat ik penalty's moest trappen om topschutter te worden. Maar waarom zou ik dat doen als hij het zo goed deed?" (Lacht)

Genk won uiteindelijk de beker dat jaar tegen Cercle Brugge (2-0)

“2009, een andere slechte herinnering aan Genk”

De voormalige spits heeft nog een slechte herinnering aan Genk. "In 2009, op de allerlaatste dag van het kampioenschap, wonnen we de wedstrijd in Genk (0-2, met doelpunten van Boussoufa en Wasyl, red.). Als Standard niet won in Gent, waren we kampioen. De Rouches kregen in blessuretijd bij een 0-1 voorsprong een strafschop tegen. We dachten dat de titel bijna binnen was. De seconden verstrijken. De spanning was compleet en ondraaglijk. En toen miste Bryan Ruiz zijn penalty. Door die uitslag, moesten we een dubbele testwedstrijd spelen. De rest is geschiedenis... Het terrein van Genk laat een bittere smaak na in mijn mond", lacht Tom De Sutter, die bijna een jaar geleden zijn schoenen aan de wilgen hing.

Vandaag wijdt hij zich volledig aan zijn drie padelclubs - een vierde is in aanbouw - en aan zijn bedrijf dat banen aanlegt voor deze sport die het midden houdt tussen tennis en squash. "Marc Degryse zegt me dat ik binnenkort het voetbal zal missen. Misschien heeft hij gelijk. Maar op dit moment, is dat niet het geval. Ik heb nauwelijks tijd om de samenvattingen te bekijken", lacht de voormalige nummer 21 van Sporting.